به گزارش مشرق، عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور صبح امروز در یکصد و شانزدهمین شورای اجتماعی کشور با اشاره به موضوع حاشیه نشینی اظهار داشت: موضوع حاشیه نشینی خارج از نوع تحلیل یا ریشه یابی، یک واقعیتی است که ما با آن مواجه هستیم.
وی افزود: یک نگاه به پدیده حاشیه نشینی، کمک کردن و در اختیار قرار دادن امکانات است که ایراد این نوع نگاه این است که سیل مهاجران به مناطق حاشیه نشین افزایش پیدا میکند، پس در نتیجه این نگاه، نگاه خوبی نیست.
بیشتر بخوانید:
وزیر کشور تصریح کرد: این واقعیت ناشی از مجموعه اقداماتی است که در کشور انجام شده و این خروجی رفتارهای غلط ما است.
وی ادامه داد: چه بخواهیم، چه نخواهیم افرادی که در مناطق حاشیهای زندگی میکنند همنوعان ما و بالطبع انسان هستند و حق دارند با شرایط خوبی در این کشور زندگی کنند، پس در نهایت ما باید به فکر هر چه بهتر شدن شرایط مناطق حاشیه نشین برای زندگی هموطنانمان باشیم.
رحمانی فضلی با اشاره به اقداماتی که باید به صورت فوری در مناطق حاشیه نشینیانجام شود، گفت: ما باید اقدامات و خدماتی از قبیل آموزش و پرورش، بهداشت، محیط زیست سالم را به صورت فوری برای مناطق حاشیه نشین ایجاد کنیم و بعد از آن اقدامات دیگری را به صورت طبقه بندی شده برای آنها انجام دهیم.
وی ادامه داد: ما نمیتوانیم تکلیفمان را از همشهریانی که در مناطق حاشیه نشین زندگی میکنند، برداریم و آنها را قضاوت کنیم.
وزیر کشور با اشاره به علت و معلول پدیده حاشیه نشینی گفت: ما کاملاً آگاه هستیم که مهاجرت سبب میشود تا بر تعداد افرادی که در مناطق حاشیه نشین زندگی میکنند، اضافه شود اما باید اقدامات ما به نوعی باشد که ما یک گام قبل از مهاجرت داشته باشیم، یعنی اقداماتی را انجام دهیم که قبل از اینکه مهاجرت بخواهد شکل بگیرد، ما از آن جلوگیری کرده باشیم.
رحمانی فضلی خاطرنشان کرد: تهران با ۱۰ الی ۱۱ میلیون جمعیت رتبه یک بزهکاری و جرم و جنایت دارد.
وزیر کشور یادآور شد: برنامه ریزی غلط و تخصیص بودجه اشتباه سبب شده است تا خروجی این تصمیمات اشتباه بر تعداد مهاجرت و حاشیه نشینی اضافه کند.
وی تأکید کرد: ما باید همزمان دو کار را در مقابله با پدیده حاشیه نشینی انجام دهیم. اول اینکه برای مردمی که در مناطق حاشیه نشین زندگی میکنند شرایط ابتدایی نسبتاً خوبی برای زندگی شأن ایجاد کنیم. دوم اینکه همزمان با موضوع قبلی، از مهاجرت افراد بیشتری در مناطق حاشیه نشین جلوگیری کنیم.
رحمانی فضلی با تأکید بر اینکه حاشیه نشینی دو رکن اصلی دارد و مقابله با آن هم باید بر همین دو رکن استوار باشد، گفت: حاشیه نشینی و مقابله با آن دو رکن دارد، اول بحث کالبدی حاشیه نشینی است که متولی آن وزارت راه و شهرسازی است، دوم بحث محتوایی و اجتماعی است که برای این امر هم ما تقسیم بندیهایی را انجام دادهایم و قرار است هر نهادی به وظیفه خود عمل کند تا از موازی کاری جلوگیری کنیم.
وی ادامه داد: نسخه انقلابی و جهادی این کار برمی گردد به سخنان رئیس جمهور مبنی بر اینکه دستگاهها بیایند زمینهای مازادی را که دارند در اختیار طرح مقابله با حاشیه نشینی قرار دهند.
رحمانی فضلی یادآور شد: راه حل مقابله با حاشیه نشینی این است که ما مردم را پای کار بیاوریم تا کار ما سرانجام بهتری داشته باشد، یعنی ما باید تسهیل گری کنیم. منابع را در اختیارشان قرار دهیم و بقیه کار را اجازه دهیم خود مردم انجام دهند.
وزیر کشور تأکید کرد: افراد یا گروههایی هستند که به مناطق حاشیه نشین میروند، اقدامات خوبی را انجام میدهند اما زمانی میتوان گفت اقدامات اینها خوب و نتیجه بخش است که در این مناطق علاوه بر این اقدامات، توانمندسازی هم داشته باشند. این کارها یک کار بزرگ است که در حال حاضر در مرحله نطفه است و تا بالغ شدن آن ما باید این افراد را یاری دهیم.
وی یادآور شد: بر اساس بیانات مقام معظم رهبری برای مقابله با پدیده حاشیه نشینی در تمامی کشور باید مانند موضوع «قلعه گنج» رفتار کنیم و طبق همین فرمایش ما ۳۱ شهرستان در ۳۱ استان را تقسیم بندی کردهایم و کارهای مطالعاتی روی معضلات و مشکلاتشان انجام دادهایم، برای هر شهرستان یک شهرستان معین انتخاب کردهایم و قرار است مطالعات و اقدامات را به زودی به مرحله اجرا برسانیم. به دلیل وقوع سیل اخیر در کشورمان، به اجرا درآمدن این طرح کمی عقب افتاد، چرا که ما مشغول رسیدگی به سیل و خسارات مربوط به این موضوع بودیم. (تصمیم داریم تا مانند بنیاد مستضعفان که پروژه قلعه گنج را به سرانجام رساند، ما هم با پدیده حاشیه نشینی این گونه رفتار کنیم.)
رحمانی فضلی در پایان گفت: مجدد تأکید میکنم که تمامی ما مسئولان دولتی با هر میزان بودجه و سرمایهای که داشته باشیم بدون کمک مردم هیچ کاری را نمیتوانیم انجام دهیم و تنها با کمک مردم میتوانیم موضوع حاشیه نشینی را که یک موضوع مهمی برای کشور است (حتی کشورهای در حال توسعه) به سرانجام برسانیم.